Enkele jaren geleden kwam een oudgediende de redactie van deze krant versterken, namelijk Henk Jansen. Een Rhenenaar van geboorte, maar een Grebbestadbewoner die uitstekend kon aarden in het Veenendaalse. Ik vond het prima want Henk was een vertrouwd gezicht hoewel ik hem de laatste jaren uit het oog verloren had. Maar niet getreurd, Henk was terug en een hernieuwde kennismaking destijds aan de Vijgendam, waar het kantoor van de Rijnpost destijds nog gevestigd was, volgde. Het was wel even wennen. Van beide kanten waarschijnlijk want het positieve nonchalante van Henk heb ik weer niet. Voorbeeld: als ik hem belde over eventueel te plaatsen kopij vertelde hij dat hij eerst drie weken op familiebezoek in Brazilië moest. Het was dringend. Ik trapte erin en vroeg mij af waarom ik dat niet eerder wist. Ook snapte ik soms zijn humor niet, maar was daarin een eenling. Kon soms op Henk jaloers zijn als hij op een zaterdag zich ongeschoren en met speels gemak tussen de dames van de Cultuurfabriek bewoog, hier en daar een kusje uitdelend. Aan de andere kant had hij veel geduld met me. Bijvoorbeeld als ik geen kopij van mijzelf in de krant kon vinden. Ik greep dan geïrriteerd de telefoon en ‘vertelde’ dat het er weer niet in stond. ‘Het staat er wel in’, reageerde Henk dan rustig, ‘pagina 28’. Ik heb daarover verschillende malen mijn hoofd moeten buigen. Alleen al om die excuses zal ik Henk missen want begin maart wordt Arnhem zijn nieuwe werkplek. Ik wil Henk bedanken voor een prima samenwerking. De afscheidborrel houd ik nog te goed, maar Henk kennende haast dat niet. Ik moet nu ophouden. Henk ik zal je echt missen: Ave atque vale! (Heil en vaarwel!)
Column (Sjoerd de Jong)